Kramkowski Olgierd K/376

Synek w wieku niespełna 3 latek otrzymał diagnozę autyzmu wczesnodziecięcego. Na przestrzeni lat dołączyła do niej diagnoza wady organicznej układu nerwowego. Na przekór diagnozom Olek “jak burza” idzie do przodu. W swoim tempie rozwija mowę, która staje się coraz silniej spontaniczna i komunikatywna. Powoli uczy się czerpania korzyści – radość z relacji – coraz częściej zauważa rówieśników i wpuszcza kolejne osoby do swojego nieco tajemnego, bezpiecznego dla siebie świata. Coraz częściej pozwala na ‘nowe’ i bohatersko (chociaż na krótką chwilę) opuszczenie własnej strefy komfortu, a każda taka mała podróż to szansa na pobudzenie nieco uśpionej ciekawości i szlif nowej umiejętności. Widzimy jak ciężka praca naszego małego bohatera przynosi efekty i nie tracimy wiary w przyszłą samodzielność synka.

 

Za nim bardzo intensywny rok – wiele godzin w stacjonarnych gabinetach terapeutycznych, intensywna terapia (KS/WWR) w przedszkolu, terapie domowe, wiele stacjonarnych i wyjazdowych turnusów logopedycznych (walczymy o rozwój mowy) i neurorozwojowych. Mimo przejściowych niechęci widzimy, że syn wykazuje coraz lepszą ‘świadomość’ – rozumie o co gra i wykazuje bardzo pozytywną motywację. Cieszy nas pozytywne feedback z przedszkola szczególnie w sferze tej motywacji – telefon od Pani neurologopedki prowadzącej naukę czytania/pisania z synkiem (syn uwielbia litery więc dopasowujemy plan gry i wspólnie z gronem terapeutów docieramy do niego również tym ‘pisanym’ kanałem komunikacji) ze spostrzeżeniem, że jest zaskoczona jak dobrze syn radzi sobie z porażkami i próbuje ponownie.. ponownie.. i jeszcze raz :), jest dla nas – rodziców najlepszą nagrodą.

 

W 2022 roku na słowie motywacja chcemy oprzeć tegoroczną terapię syna. Mamy świadomość, że na tym etapie świadomości/rozwoju jest kluczem do sukcesu. Kalendarz 2022 już kilka miesięcy temu zaczęliśmy zapełniać ‘Olkowym rozkładem jazdy’. W tym najważniejszym rodzicielskim projekcie logistycznym oscylujemy pomiędzy maksymalizacją terapii, które okazały się skuteczne, testem nowych (każdy rok przynosi nowe odkrycia i nadzieje), zmęczeniem zainteresowanego (staramy się zrobić wszystko aby w terapeutycznym gąszczu nie zapomnieć o czasie na beztroskie dzieciństwo) i ograniczeniami.

Przed nami ostatni rok przed ‘decyzjami’ szkolnymi. Wierząc, że uda nam się zapewnić synkowi możliwie ‘równy’ start decyzje te odroczyliśmy o rok i dajemy sobie wszystkim jeszcze tę chwilę na nabranie wiatru w żagle. Wiemy (i my i syn), że nie możemy zmarnować tego czasu i 2022 będzie kolejnym ogromnie intensywnym dla nas rokiem.

Jeśli, chcieliby Państwo pokibicować Olgierdowi i wesprzeć jego zmagania przeznaczając 1% – z góry pięknie dziękujemy!